જીન પિયાજેની જ્ઞાનાત્મક વિકાસની થિયરી: પરિચય
જીન પિયાજે (Jean Piaget), એક સ્વિસ મનોવૈજ્ઞાનિક, બાળકોના જ્ઞાનાત્મક વિકાસ (Cognitive Development) ની થિયરી વિકસાવી હતી. તેમના મતે, બાળકો જ્ઞાનને સક્રિય રીતે નિર્માણ કરે છે અને
તેમનું વિચારવાનું તર્ક વિકસિત થાય છે. આ થિયરીમાં ચાર મુખ્ય તબક્કા છે:
સેન્સરીમોટર (Sensorimotor),
પ્રીઓપરેશનલ (Preoperational), કોન્ક્રીટ ઓપરેશનલ (Concrete Operational) અને ફોર્મલ ઓપરેશનલ (Formal Operational). આ તબક્કા બાળકોના વય અનુસાર વિકસે છે અને દરેક
તબક્કો અગાઉના તબક્કા પર આધારિત છે. પિયાજેની થિયરી અનુસાર, વિકાસ અનુક્રમિક અને સાર્વત્રિક છે, પરંતુ વ્યક્તિગત તફાવતો હોઈ શકે છે. આ
તબક્કાઓની વિગતવાર ચર્ચા અને વિશ્લેષણ નીચે મુજબ છે.
1. સેન્સરીમોટર તબક્કો (Sensorimotor Stage: જન્મથી 2 વર્ષ સુધી)
આ
તબક્કો બાળકના જીવનના પ્રથમ બે વર્ષમાં આવે છે, જ્યાં
તેમનું જ્ઞાન સંવેદનાઓ (senses)
અને ક્રિયાઓ (motor actions) દ્વારા વિકસે છે. બાળકો વસ્તુઓને સ્પર્શ કરીને, જોઈને અને મોઢામાં મૂકીને શીખે છે. મુખ્ય
વિશેષતાઓ:
ઑબ્જેક્ટ
પર્મનેન્સ (Object
Permanence): શરૂઆતમાં, બાળક વસ્તુને જોતું ન હોય તો તે અસ્તિત્વમાં
નથી માને, પરંતુ 8-12 મહિના પછી તે સમજે છે કે વસ્તુ
અદૃશ્ય થઈ જાય તો પણ અસ્તિત્વમાં છે.
રિફ્લેક્સથી
પર્પઝફુલ એક્શન્સ: શરૂઆતમાં રિફ્લેક્સ (જેમ કે ચૂસવું) હોય છે, પરંતુ પછી તેઓ ક્રિયાઓને પુનરાવર્તિત કરે છે
અને પ્રયોગો કરે છે.
સબસ્ટેજ: આ તબક્કો 6 સબસ્ટેજમાં વહેંચાયેલો છે, જેમ કે રિફ્લેક્સ, પ્રાઇમરી સર્ક્યુલર રિએક્શન્સ, વગેરે.
વિશ્લેષણ: આ તબક્કો બાળકને વિશ્વ સાથે પ્રાથમિક
ક્રિયાપ્રતિક્રિયા શીખવે છે અને તેમના જ્ઞાનને ભૌતિક અનુભવો પર આધારિત કરે છે.
તેમાં ભાષા અથવા પ્રતીકાત્મક વિચારનો અભાવ છે, તેથી
તે એગોસેન્ટ્રિક (સ્વકેન્દ્રિત) છે. પિયાજેના મતે, આ તબક્કો અસિમિલેશન (નવી માહિતીને હાલના જ્ઞાનમાં ફિટ કરવી) અને
એકોમોડેશન (જ્ઞાનને નવી માહિતી અનુસાર બદલવું) ના પ્રક્રિયાઓનો આધાર છે.
વિશ્લેષણમાં, આ તબક્કો બાળકના માનસિક વિકાસનો પાયો બનાવે છે, પરંતુ તેમાં તર્કસંગત વિચારની મર્યાદા છે, જે પછીના તબક્કાઓમાં વિકસે છે. આ તબક્કાના
અભાવમાં બાળક વિશ્વને સમજી શકતું નથી, તેથી
તે મહત્વપૂર્ણ છે.
2. પ્રીઓપરેશનલ તબક્કો (Preoperational
Stage: 2થી
7 વર્ષ સુધી)
આ
તબક્કામાં બાળકો ભાષા અને પ્રતીકોનો ઉપયોગ કરીને વિચારે છે, પરંતુ તર્કસંગત વિચારમાં મર્યાદિત છે. તેઓ રમતો
અને કલ્પના દ્વારા શીખે છે. મુખ્ય વિશેષતાઓ:
એગોસેન્ટ્રિઝમ (Egocentrism): બાળક અન્યના દૃષ્ટિકોણને સમજી શકતું નથી; તે પોતાના વિચારને જ વિશ્વનું સત્ય માને છે.
સેન્ટ્રેશન (Centration): બાળક વસ્તુના એક જ પાસા પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરે છે, જેમ કે પ્રમાણ સંરક્ષણ (Conservation) માં નિષ્ફળ જાય છે (ઉદા.: પાણીના ગ્લાસનું આકાર
બદલાય તો પ્રમાણ બદલાયું માને).
એનિમિઝમ
અને આર્ટિફિશિયલિઝમ: તેઓ અજીવ વસ્તુઓને જીવંત માને છે અને બધું માનવીય કારણોથી થાય
છે માને છે.
સબસ્ટેજ: પ્રીકૉઝલ (2-4 વર્ષ) અને ઇન્ટ્યુઇટિવ (4-7
વર્ષ).
વિશ્લેષણ: આ તબક્કો બાળકને પ્રતીકાત્મક વિચાર અને ભાષા
વિકસાવે છે, જે કલ્પના અને સર્જનાત્મકતા વધારે છે. જો કે, તર્કની અભાવને કારણે તેઓ અસંગત વિચારો કરે છે.
પિયાજેના મતે, આ તબક્કો અડાપ્ટેશન પ્રક્રિયાને વિસ્તારે છે, પરંતુ કન્ઝર્વેશન જેવી ક્ષમતાઓ વિકસિત નથી.
વિશ્લેષણમાં, આ તબક્કો શિક્ષણ માટે મહત્વપૂર્ણ છે કારણ કે
તેમાં રમતો દ્વારા શીખવું અસરકારક છે, પરંતુ
તર્કસંગત તાલીમની જરૂર છે જેથી પછીના તબક્કાઓમાં સમસ્યા ન આવે.
3. કોન્ક્રીટ ઓપરેશનલ તબક્કો (Concrete
Operational Stage: 7થી 11 વર્ષ સુધી)
આ
તબક્કામાં બાળકો તર્કસંગત અને ઓપરેશનલ વિચાર કરે છે, પરંતુ માત્ર ભૌતિક અને કોન્ક્રીટ વસ્તુઓ પર. તેઓ અમૂર્ત વિચારમાં
મર્યાદિત છે. મુખ્ય વિશેષતાઓ:
કન્ઝર્વેશન: તેઓ સમજે છે કે વસ્તુનું આકાર બદલાય તો પણ
પ્રમાણ, વજન અને સંખ્યા સમાન રહે છે.
ક્લાસિફિકેશન
અને સીરીએશન:
વસ્તુઓને વર્ગીકરણ કરી શકે છે (જેમ કે આકાર અનુસાર) અને ક્રમમાં ગોઠવી શકે છે.
રિવર્સિબિલિટી: તેઓ સમજે છે કે ક્રિયાઓને પાછી વાળી શકાય છે
(ઉદા.: 2+3=5, તો 5-3=2).
ડીસેન્ટ્રેશન: બહુવિધ પાસાઓ પર ધ્યાન કેન્દ્રિત કરી શકે છે.
વિશ્લેષણ: આ તબક્કો બાળકને વ્યવહારુ તર્ક વિકસાવે છે, જે શાળાકીય શિક્ષણ માટે આવશ્યક છે. તે અગાઉના
તબક્કાની મર્યાદાઓને દૂર કરે છે, જેમ
કે એગોસેન્ટ્રિઝમ ઘટે છે. પિયાજેના મતે, આ
તબક્કો શીમા (Schemas) ના ઓર્ગેનાઇઝેશનને વધારે છે. વિશ્લેષણમાં, આ તબક્કો સામાજિક અને શૈક્ષણિક વિકાસને
પ્રોત્સાહન આપે છે, પરંતુ અમૂર્ત વિચારની અભાવને કારણે હાઇપોથેટિકલ
સમસ્યાઓ હલ કરી શકતા નથી,
જે પછીના તબક્કામાં વિકસે છે.
4. ફોર્મલ ઓપરેશનલ તબક્કો (Formal Operational Stage: 11 વર્ષથી વયસ્કતા સુધી)
આ
અંતિમ તબક્કામાં બાળકો અમૂર્ત, હાઇપોથેટિકલ
અને તર્કસંગત વિચાર કરી શકે છે. તેઓ વૈજ્ઞાનિક પદ્ધતિ અને નૈતિક મુદ્દાઓ વિશે
વિચારે છે. મુખ્ય વિશેષતાઓ:
અમૂર્ત
વિચાર:
તેઓ અમૂર્ત ખ્યાલો જેમ કે ન્યાય, પ્રેમ
અથવા અનંતને સમજી શકે છે.
હાઇપોથેટિકો-ડિડક્ટિવ રીઝનિંગ: "જો... તો..." જેવા પ્રશ્નો હલ કરી
શકે છે અને પરીક્ષણો કરીને તારણ કાઢે છે.
મેટાકોગ્નિશન: પોતાના વિચારો વિશે વિચારી
શકે છે.
પ્રોબ્લેમ સોલ્વિંગ: વ્યવસ્થિત રીતે
સમસ્યાઓ હલ કરે છે.
વિશ્લેષણ: આ તબક્કો વ્યક્તિને પુખ્ત વિચારક બનાવે છે
અને વૈજ્ઞાનિક, રાજકીય અને નૈતિક મુદ્દાઓને હેન્ડલ કરવા સક્ષમ
બનાવે છે. પિયાજેના મતે, બધા વ્યક્તિઓ આ તબક્કા સુધી પહોંચતા નથી, જે સાંસ્કૃતિક અને શૈક્ષણિક પરિબળો પર આધારિત
છે. વિશ્લેષણમાં, આ તબક્કો આધુનિક સમાજમાં આવશ્યક છે, પરંતુ તેમાં અતિશય તર્કને કારણે ભાવનાત્મક
અસંતુલન થઈ શકે છે. તે અગાઉના તબક્કાઓનું પરિણામ છે અને વિકાસને પૂર્ણ કરે છે.
પિયાજેની
થિયરીએ શિક્ષણ અને મનોવિજ્ઞાનમાં ક્રાંતિ લાવી છે, જો કે તેમાં કેટલીક વિવાદાસ્પદતા છે જેમ કે તબક્કાઓની કડક વય મર્યાદા
અને સાંસ્કૃતિક તફાવતોની અવગણના. આ તબક્કાઓ વિદ્યાર્થીઓના વિકાસને સમજવા અને તેમને
અનુરૂપ શિક્ષણ આપવા માટે ઉપયોગી છે.
0 ટિપ્પણીઓ
Please do not Enter any Spam Link in the Comment box.😈