ધોરણ ૧૨ માટે મારાં શૈશવના સંસ્મરણો પર એક નિબંધ|STD-12 Gujarati Nibandh lekhan

મારાં શૈશવના સંસ્મરણો(ધોરણ ૧૨ માટે "મારાં શૈશવના સંસ્મરણો " પર એક નિબંધ)

શૈશવના સંસ્મરણો નિબંધ pdf

પ્રસ્તાવના-  શૈશવનો આનંદ-  પરિવાર અને સંસ્કાર-  પ્રકૃતિ સાથેનો સંબંધ- શાળા અને મિત્રો- ઉપસંહાર

 

   જીવનની આ યાત્રામાં, શૈશવ એ એક એવો મધુર પડાવ છે, જેના સંસ્મરણો કાયમ માટે હૃદયમાં તાજા રહે છે. શાળાના અભ્યાસ અને જવાબદારીઓના ભાર નીચે ક્યારેક એવું લાગે છે કે આપણે એ નિર્દોષ બાળપણને ક્યાંક પાછળ છોડી આવ્યા છીએ. પરંતુ જ્યારે પણ હું આંખો બંધ કરીને એ દિવસો યાદ કરું છું, ત્યારે મારા ચહેરા પર એક સ્મિત આવી જાય છે. મારા શૈશવના સંસ્મરણો ફક્ત જૂની વાતો નથી, પણ એ મારા વ્યક્તિત્વનો પાયો છે.

  મારું શૈશવ મારા ગામના પાદરમાં, ખેતરોના લીલાછમ મેદાનોમાં અને ઘરના આંગણામાં પસાર થયું છે. સવાર થતાં જ પંખીઓનો કલરવ સાંભળીને ઉઠવું, નાનકડી નદીના કિનારે રેતીના ઘર બનાવવા, અને બપોરના સમયે કડકડતી ગરમીમાં પણ આમલી-પીપળીની રમત રમવી – આ બધું આજે પણ મને યાદ છે. એ દિવસોમાં જીવન ખૂબ સરળ હતું. જવાબદારીઓનો કોઈ ભાર નહોતો. શાળાએથી પાછા આવીને દફતર એક બાજુ મૂકી, મિત્રો સાથે રમવા દોડી જવું એ મારી રોજિંદી પ્રવૃત્તિ હતી.

   મારા શૈશવને સુંદર બનાવવામાં મારા પરિવારનો મોટો ફાળો છે. મારી દાદીની વાર્તાઓ આજે પણ મારા કાનમાં ગુંજે છે. તેઓ રામાયણ અને મહાભારતની વાતો કહેતા અને સાથે સાથે જીવનના મૂલ્યો પણ શીખવતા. મારા પિતાજીની શિસ્ત અને માતાનો પ્રેમ, બંનેનો મને અનુભવ થયો છે. તેમણે મને મહેનત અને ઈમાનદારીનું મહત્વ સમજાવ્યું. સવાર-સાંજ ઘરના મંદિરમાં પ્રાર્થના કરવી, મોટા વડીલોને માન આપવું અને જરૂરિયાતમંદની મદદ કરવી – આ સંસ્કાર મેં મારા પરિવારમાંથી જ શીખ્યા છે.

   મારા શૈશવનો એક અભિન્ન ભાગ હતો પ્રકૃતિ સાથેનો મારો સંબંધ. ગામના ખેતરોમાં દોડવું, નદીના કિનારે બેસીને પાણીમાં પથ્થરો ફેંકવા, કે પછી વરસાદમાં ભીંજાવું એ બધું મને ખૂબ આનંદ આપતું. ખાસ કરીને વરસાદના દિવસોમાં, જ્યારે અમે મિત્રો સાથે કાગળની હોડીઓ બનાવીને પાણીમાં તરાવતા, તે ક્ષણો આજે પણ મારા હૃદયમાં ઉત્સાહ ભરે છે.

 

  શાળાનું જીવન પણ શૈશવનો એક અવિભાજ્ય ભાગ છે. શાળાએ જતાં પહેલાં માના હાથની રોટલી અને ડબ્બામાં ભરેલાં શાકનો સ્વાદ આજે પણ યાદ છે. શાળામાં ભણતા ભણતા નવા મિત્રો બનાવવા, તેમની સાથે ટીફીન શેર કરવું, અને શિક્ષકોના વઢવા છતાં પણ તોફાન કરવાં – આ બધી વાતો વિચારતાં જ મનમાં એક આનંદનો ઉમળકો આવે છે. મારા મિત્રો સાથે મળીને અમે ક્રિકેટ રમતા, પરીક્ષામાં એકબીજાને મદદ કરતા અને નાની નાની વાતો પર લડતા-ઝઘડતા પણ ખરા. આજે પણ મારા એ મિત્રો સાથેની યાદો ખૂબ જ ખાસ છે.

ઉપસંહાર

  આજે હું ધોરણ ૧૨માં છું અને મારું ભવિષ્ય બનાવવાની દિશામાં આગળ વધી રહ્યો છું. પરંતુ જ્યારે પણ હું જીવનના પડકારોથી થાકી જાઉં છું, ત્યારે મારા શૈશવના સંસ્મરણો મને નવી ઊર્જા આપે છે. એ સંસ્મરણો મને યાદ અપાવે છે કે જીવનની સુંદરતા નાનામાં નાની વાતોમાં છુપાયેલી છે. નિર્દોષતા, આનંદ અને પ્રેમથી ભરેલું મારું શૈશવ મારા જીવનની સૌથી મોટી મૂડી છે. હું હંમેશા આ સંસ્મરણોને મારા હૃદયમાં જીવંત રાખીશ.